Apenkooi. Spelen met een doel

Weet je nog de laatste gymles voor de vakantie? Vaste prik: Apenkooi. Ik heb mijn eigen Apenkooi: Who the man.

Ik geef les aan de plusklas. De spelletjes die ik daar doe moeten – vind ik – altijd iets extra’s hebben. Niet alleen leuk, maar altijd met een doel. Er moet in geleerd of onderzocht worden. Het spel moet een vaardigheid aanspreken die het kind niet zo vaak gebruikt. En mijn Apenkooi – de laatste les voor de vakantie – is dus Who the man.

Ik ga dit spel met je delen. Het is namelijk niet alleen supertof in de les, maar je kunt het in de vakantie ook spelen. Wat ik zo leuk vind, is dat het elke keer weer anders is. Het is geschikt voor iedereen vanaf groep 4. Maar ook leuk met je schoonmoeder. Je hebt maar weinig nodig om het te kunnen spelen. En niet onbelangrijk in het onderwijs; je kunt differentiëren binnen het spel. OK even opletten en dan kun je zelf aan de slag.

Wat heb je nodig?

• 3 lege kaartjes per speler
• pennen
• een leeg bakje voor de kaartjes
• een timer /stopwatch
• Minimaal 4 personen (je speelt in twee teams)
• Iemand die jureert (kan ook meespelen)
• Ongeveer 45 minuten.

Bedenk 3 personen

Iedereen krijg dus 3 kaartjes. Op ieder kaartje schrijf je een naam. En hier is uitleg even belangrijk. Je schrijft een naam op van een personage die iedereen uit het gezelschap – gemiddeld genomen- moet kennen. Dat personage kan dood of levend zijn, fictief of echt. Denk aan een politicus, Disneyfiguur, sporter, hoofdpersoon uit uit een boek, schrijver, een acteur, zanger, vlogger, iemand uit je omgeving (klasgenoot of directeur zit er steevast bij) etc. Per kaartje 1 naam. Niet verklappen wat je opschrijft. Opvouwen en in het doosje doen.

Ronde 1: omschrijven zonder hoofdletter woorden

Het spel wordt gespeeld in drie ronden. Ronde 1: het doel: omschrijf het personage en win zoveel mogelijk kaartjes. Je eigen team moet raden wie het is. Moeilijkheid hierbij: je mag geen hoofdletter woorden gebruiken. Dus niet zeggen ‘komt uit Engeland’, ‘speelt in een Disneyfilm’. Want dan is je beurt voorbij en mag het andere team gaan proberen. Je krijgt per team 1 minuut te tijd om zoveel mogelijk kaartjes te raden. Iedereen moet om de beurt een personage omschrijven. De teambeurt wisselt als iemand een fout maakt of als de minuut voorbij is. Doorgaan tot alle kaartjes op zijn. Tel het aantal geraden kaartjes per team, noteer dat en dan gaan de kaartjes terug n de pot.

Ronde 2: uitbeelden zonder geluid

Het doel: beeld het personage uit en win zoveel mogelijk kaartjes. Je mag niet praten en geen voorwerpen gebruiken. Ook nu weer per team 1 minuut. Tot alle kaartjes op zijn. De beurt wisselt als iemand een fout maakt of als de minuut voorbij is. Tel en noteer de score. Alle kaartjes gaan terug in de pot.

Ronde 3: in één woord

Het doel: je mag maar 1 woord gebruiken om je personage te omschrijven en zoveel mogelijk kaartjes te winnen. Let op; nu een halve minuut per team. Net zolang tot alle kaartjes op zijn. Noteer de score en de eindwinnaar is bekend. Hoera.

Bloedfanatiek

Wat heb ik als juf gezien bij mijn leerlingen? Stille kinderen kwamen tot bloei. Ik zag een onverwacht improvisatietalent. Ik werd bevestigd in het ontbreken van associatief vermogen bij iemand. Er ontpopte zich een setje bloedfanatieke spelers. Ik zag ontzettende fairplay spelers ‘joh het is maar een spelletje’. Ik werd beticht van oneerlijk jureren. Maar het aardigste was er kwam een heerlijke positieve energie vrij.

Ja ja ook differentiëren is mogelijk

Wat hebben ze geleerd? Op je beurt wachten, improviseren, associëren, complimenten geven, strategisch nadenken, snappen dat iedereen het doet, dus jij ook. Een spel dat veel plezier oplevert tijdens het spelen en leren. Je kunt differentiëren door te zeggen dat je alleen mensen uit de sport of schrijvers mag opschrijven.

Succes verzekerd. Doen!

X RJ