De formatie is al rond, maar nog niet gecommuniceerd met ouders. Pittig momentje. Want net als de hockey/voetbal selectie (Wanneer wordt deze bekend? In welk team komt mijn kind?) zitten ouders en leerkrachten met spanning te wachten op het verlossende woord. Wie wordt volgend schooljaar de nieuwe leerkracht van mijn kind? En wie krijgt Willem?
NIET juf Gerda
En please oh please laat mijn kind alsjeblieft NIET bij juf Gerda komen. Die wil je als ouder ECHT niet. Die wil niemand. Zo’n type die altijd net de plank misslaat. Zo’n juf van de oude stempel. Altijd alleen doet wat in het boekje staat. Het kind van mijn vriendin zat vorig jaar bij haar in de groep en dat was natuurlijk niks, dat snapt iedereen…
Eindelijk groep 7?
Maar wat dacht je. In de lerarenkamer wachten de leerkrachten ook met spanning. Want wie krijgt Willem, dat jong die elke dag zeker vier keer buiten de groep moet zitten. Altijd de groepsinstructie verstoort en altijd verlengde instructie nodig heeft en er dan nog niets van snapt. En krijgt juf Ellen nu eindelijk, na vier jaar groep 3, eens groep 7? De groep die ze zo graag wil draaien?
JUIST JIJ
Je hoopt dat je kind komt bij de meester of juf van je dromen; een match made in heaven. De juf die jouw kind snapt. Maar weet je, de overgang van de oude naar de nieuwe groep gebeurt met de grootste zorgvuldigheid. Er zijn, meestal al voor de zomervakantie, uitgebreide overdrachten. De oude juf vertelt uitgebreid aan de nieuwe meester over het kind. Niet alleen de cijfers. Die staan toch al in digitale leerlingvolgsystemen (3x woordwaarde). Maar vele andere zaken komen aan bod.
Wat zijn zijn kernkwaliteiten, waar is ondersteuning nodig, waar ligt de behoefte aan extra uitdaging. Welke manier van lesgeven heeft gewerkt. Waar is het kind gevoelig voor en wat zou je beter achterwege kunnen laten. Wat schat de ‘oude leerkracht’ in als positief punt van de nieuwe leerkracht. Gerda jij hebt al zoveel ervaring met een groep draaien; ik denk dat JUIST jij stabiliteit kunt bieden. Dat is zo belangrijk voor Willem. Dat gaat je vast lukken. En let goed op; als Willem weer eens op de gang moet, komt hij altijd terug met mooie gedachten of ideeën. Elke keer realiseert hij zich weer dat het niet handig was zijn gedrag. En als je goed kijkt, zul je zien dat hij in plaats van 4x eigenlijk maar 3x per dag op de gang gaat. En volgens mij weet JUIST jij een betere oplossing voor ‘op de gang’. En weet je dat Willem heel mooie tekeningen kan maken? Vaak kan hij in stripvorm weergeven wat hij heeft gedaan of niet heeft gedaan. Dat kun je inzetten. Dat werkt.
Wat vergroot jij uit?
Wat vergroot jij uit van kind of van een leerkracht? Sta je open voor wat de nieuwe persoon je kan brengen of kan leren? Durf je iemand een kans te geven of is je mindset al zo vast dat het NIETS meer gaat worden?
Sommige leerkrachten vinden het heerlijk een kind met een uitdaging te krijgen. Heerlijk om je tanden in vast te bijten en te laten zien dat het jou wel gaat lukken. Ook zijn er ouders die het prima vinden dat hun kind juf Gerda krijgt. Want die kent tenminste het klappen van de zweep. Laten we eerlijk zijn. Met een beetje zelfkennis weet je in welke categorie jouw schatje valt: ‘doe mij er maar 10 van in een groep’ of ‘plak deze maar achter het behang’. Net zo goed weet de leerkracht van zichzelf of hij de bom is of valt in de categorie ’wie heeft oma met kerst’.
Ga in gesprek.
Hoe het ook uitpakt, het lijkt mij wijs om met elkaar in gesprek te gaan. Open en met de beste bedoeldingen. Waar liggen jouw uitdagingen, wat verwacht je van elkaar, waar zie je tegenop in de samenwerking met elkaar. Waar ligt jouw kracht? Zoek de dialoog tussen ouder en leerkracht. Communicatie is vaak de oorzaak van heel veel goede dingen, maar ook van misverstanden. Wees eerlijk. Je mag best aangeven dat je er moeite mee hebt dat jouw kind niet bij de juf van jouw keuze komt. Durf je daar voor open te staan als leerkracht? Vat het niet te persoonlijk op. Maar leer ervan. Niet iedere relatie hoeft te klikken in dit leven. Maar iedereen leert iets van een ander.
Haal het beste in elkaar naar boven
Ik zeg altijd tegen mijn kinderen (zowel eigen, als leerlingen): je hoeft geen beste vrienden van elkaar te worden, maar je moet wel met elkaar kunnen werken. Je moet het beste in elkaar naar boven WILLEN halen. Je moet elkaar een kans willen geven. En het allerbelangrijkste: je moet elke dag weer als een frisse dag kunnen zien en denken wat fijn om jou weer te zien.
Als leerkracht heb je daar een grote rol in. Jij bent volwassen en kunt keuzes maken in hoe je tegen iets of iemand WILT aankijken. Als ouder heb je ook een belangrijke rol. Als jij je kind elke dag meegeeft dat jouw kind het nu eenmaal moet doen met deze meester, dan vertroebel je het gebied van ‘open staan voor’. Je kind hoeft echt niet alles te slikken. Maar het beste ervan maken is een optie, als jij mede die ruimte voor jouw kind creëert. Mooie kwaliteiten in elkaar zien. Daar komen mooie dingen van.
X RJ
Ps. Alle namen zijn verzonnen. Overeenkomsten met bestaande personen berusten geheel op toeval. En waar ik hij schrijf, bedoel ik natuurlijk ook zij. En meester/juf.